De vrijdag de fiets nog eens uitlaten, en daarna kan het zomerseizoen beginnen!
Tot de volgende!
Niet minder dan een 25tal Winterbeesten tekenden present voor de laatste zondagrit van het winterseizoen. Een dreigende regenbui kon de sfeer niet verpesten, en na een korte uiteenzetting over verassingen en verrasingen door Pat, konden we ons aangepast parcours aanvatten.
Doorheen de Kruibeekse Polderwegen ging het richting het veer Kallebeek/Hemiksem, alwaar de Gunther ons al stond op te wachten. De regenbuien werden weggeblazen en stilaan kwam er een waterig zonnetje piepen. Een eerste bospassage leverde al meteen een stevige hindernis op, met name een boom die ons de weg versperde. In het wiel van Sam en Xtiff demonstreerden de kleinsten dat dit geen probleem was.
De abdij van Hemiksem, de Nielse polder, en het Walenhof vormden het mooie decors voor de sluitingsrit. In Noeveren gearriveerd, cruisden we door de voormalige steenbakkerij. Na een misleidende passage doorheen de Boomse deelgemeente bereikten we ons doel van deze dag.
Café de Koophandel bleek toevallig open te zijn, compleet met Leuvense stoof en Koer. De vergelijkingen met Roos Pap werden dan ook al snel bovengehaald, net zoals de Chouffkes, Duvels en Westmalle’s. En ook een paar Gini’s.
Mariake wist ons dusdanig goed te soigneren dat we nen boot later moesten nemen. De Nico was jarig en dus ging het volume danig de hoogte in, toen die meedeelde dat de rekening voor hem was. Schol!
Romain gaf iedereen een duwtje in de rug door als eerste de regen te trotseren. Na nog een klein amuseke van de kleinsten werd er koers gezet richting den boot, die nipt werd gehaald, met dank aan een serieuze krachtinspanning van Sam, Xtiff en Romain VE. Eenmaal op den boot aangekomen werd de jenever nog eens bovengehaald, dewelke goed werd gesmaakt. Omdat de crew van het veer dringen aan een uurke of 2 schof toe was, verzochten ze ons vriendelijk om hun schuit te verlaten! ïŠ
Rebecca besloot dat iedereen toch nog recht had op minstens 1 glaasje plezier en duwde dan maar haar ketting in 2. De wachtenden genoten van de laatste druppels, terwijl mecaniekers van dienst Sam en Chris, alles fixten op een tijd die F1-pittstop waardig is.
Zonder verdere problemen arriveerden we bij Le Coq, en werden de laureaten voor dit jaar gevierd onder begeleiding van een natje en droogje met dank aan Ilana en haar team.
Proficiat Patrick, Senne, Sindy, Raf VH, JP, en al de rest ook natuurlijk!
Tot de volgende!