net zoals ne goeie Meyvisberg,
steeds een uitdaging om die te bereiken!
Eindelijk eens een fris maar zonnig ritje!
op naar zaterdag !!!
patje
Handy Home 09.00u:
Het lijkt wel de start van een zomerrit, zoveel volk aanwezig om onder een stralend zonnetje met het stalen ros rond te toeren.
Onze winterbeesten: de Romain(en), Johnny, Krostief, Bos, Frank, Raf, Chris VN, Marc, Senne, Zico, Pat, Toon, Vriend van Toon en Kurt
Onze zomervrienden: Leider Herman en volgeling Gunther VM
Later ook nog gespot in ons Coqcafé: Werner en … Luc BL.
Nog een paar man extra en we moeten op zoek naar nen winterbeestenvolgwagen…
Haasdonk – Velle staat op het programma maar leider Pat vindt dat Linkeroever een betere richting is voor ons laatste ‘Roos’ bezoek dit seizoen. Pat geflankeerd door Frank nemen de koppositie voor hun rekening (Raf DC heeft sinds vorige week ‘kop’verbod – na de instorting van enkele van onze getrouwe volgelingen) en loodsen ons via asfaltse wegen richting Burcht. Daar duiken we met de hele hoop de linkeroeverwegels in. Onder leiding van Fast Frank crossen we door de bossen en jumpen we over de heuvels. Ook de jeugd houd zich goed staande en geniet zeker van eindelijk nog eens ‘vettigvrij’ ondergrond.
Terwijl de jeugd onder leiding van leiders Raf en Chris er voor kiezen om daar nog wat te blijven rondtoeren gaan wij het viaduct oever richting Linkeroever deel 2. Ook daar is het genieten van wederom een fijn uitgestippeld kleine wegelkesparcours. Alleen het jumpke dat onze Frank voor ogen had, had wel eens faliekant kunnen aflopen. In full speed in een doodlopende wegel die bijna eindigt 4m lager in den beek. Dat schijfremmekes geen overbodige luxe ze zijn dat weten we nu ook weeral. Het jonge geweld pakt af en toe de koppositie eens over om alle registers een open te trekken met als spectaculaire afsluiter ‘Meyvis’berg. Weer is het maar enkelen gegeven om de top te bereiken… dus zal het weer voor ne volgende keer zijn.
Onder echt een deugdoend zonnetje stomen we met de wind in de zeilen richting Kruibeke om uiteindelijk via omweg… en via omweg en via nen omweg terug langst een stuk van de heenweg eindelijk aan te komen bij ons ‘Roos’ Marleen. Dat Marleen een pint kan tappen dat wisten we al maar dat ze ook goei en veel pannekoeken kan maken… da weten we nu ook. Ook de jeugd komt nog op tijd binnen voor die heerlijke pannekoeken.
Leider Pat waakt over onze troepen en na drie kwartierkes ‘Rozen’ is het volgens hem tijd om ook ons Coqcafé nog wat te plezieren. Zoals altijd worden we vergast op lekkere tomatensoep en wordt ook het andere vocht niet vergeten.
Onze mannen van de voorjaarsklassiekers Herman, Gunther, Werner en Luc BL zijn ook van de partij en de verbroedering is een feit. Ook winterbeest Guido is op post maar dan wel in (dok)werk(ers)kledij, wat hem niet deert lekker mee te genieten van de ‘sterketoogverhalen’.
Een winterbeestgroet,
Kurt
PS.: Deze week volgt er nog een mail ivm onze sluitingsprijs komende zondag 6 maart en onze winterbeestverbranding op vrijdagavond 11 maart.