Zondagmorgend, een half uurtje vroeger dan anders, dat wilt dus zeggen dat we de grote oversteek maken. Alle ponton- en andere bruggen ten spijt, den overzet Bazel-Hemiksem is toch de sympathiekste manier om aan den overkant te geraken. Met een 14-koppige groep werd er koers gezet richting Boom. Er had er nog eentje meer bij kunnen zijn, ware het niet dat de Luc VV zijne wekker niet juist gezet had.
Na enkele meters werd het al duidelijk; Het heeft veel geregend de afgelopen dagen. Hier en daar had de wind wel voor een droger stukje gezorgd. Nadat de eerste spanning op de benen goed en wel verteerd was, was het al tijd voor de eerste technische zone, naast de spoorweg naar beneden. Sam en Wannes brachten dit tot stijlvol tot een goed einde, terwijl de rest het van beneden bekeek. De Nico zat in het verkeerde spoor, maar zou dit bij een volgende afdaling ruimschoots goed maken.
Een kleine aanpassing in het parcours leverde een stevige extra klim op, die de hartslagen de hoogte in deed gaan. Ook onze ouderdomsdeken van de dag Romain VE, reed gezwind omhoog, en doet vermoeden dat de vorm al goed zit voor vandezomer. Na nog wat verder tegenwinds aanmodderen, met enkele jonge veulens en nen brabander op de kop van het peloton, bereikten we al snel De Schorre in Boom, alwaar een nieuw hekske ons onze grand entréé naast de trappen ontnam. Zonder treuren dan maar naar de kom, wiens hellingsgraad geen geheimen meer heeft voor ons.
Nadat iedereen goed en wel boven was, werd er koers gezet richting Terhagen via een modderig padje dat enkele slachtoffers zou eisen. Eerst waren het Xtiff en Bossie die Mario DeClerck’s gewijs Raf DC ophielden, waardoor Wannes en Sam waren gaan vliegen. In de staart van de groep bewees Kurt VDG dan weer dat een fiets niet blijft rechtstaan tegen 0.5km/u. Na nog een waterige aanloop arriveerden we in de Hoogstraat, die zijn naam niet gestolen heeft. Op het hoogste punt werd er even gepauzeerd om op krachten te komen, met het atomium op den achtergrond.
Ondertussen waren Wannes, Nico en Sam de 2e technische zone aan het verkennen. Omdat we enkele vraagtekens plaatsten bij de staat van de ondergrond, besloot de Nico deze eens van naderbij te onderzoeken. Vallen is plezant olé!:) De Wannes was de eerste die de afdaling vlekkeloos bedwong, gevolgd door Sam. Bij de 2e poging van Nico ging het ook beter, en zo konden we met heel de groep en dansant de kleiputten weer verlaten, om nadien in De Schorre weer naar beneden te duiken.
Met de wind in de rug vlogen we dan weer terug naar den boot. Dit mag letterlijk genomen worden, gezien in de achtervolging op Wannes en daarna Brabander De Cock, een topsnelheid van om en bij de 50km/u werd gemeten. De Karcher was al in de aanslag gezet om ons fietskes te ontdoen van de Boomse klei, zoals reeds gezegd is den overzet Bazel-Hemiksem de sympathiekste!
In het clublokaal was het nadien gezellig vertoeven tijdens den apres-bike, zeker omdat we weeral eens in de watten werden gelegd op culinair vlak, waarvoor dank! Met nog maar 4 zondagsritten op de winterkalender begint de zomer zich op te dringen, hopelijk volgt het weer ook mee...
Tot volgende week!