Sint-Gillis / Vrasene
Veel volk op de been om de rit van onze Pascal richting Vrasene aan te vatten. Waarschijnlijk zijn er een paar vergeten dat deze geboekstaafd staat als de Modderklassieker.
Pascal is zelf ook een beetje verrast en hoopt dat hij voldoende brandstof bij heeft om op onze tussenstop uit te delen.
Na een kleine briefing van onze Pascal vertrekken we richting Beveren waar we aan de watermolen onze eerste modderwegel voor de wielen krijgen.
Heel stil wordt het in onze groep op wat gehijg en in ingehouden vloeken na. De Pat heeft er blijkbaar veel zin in want hij last zelf een schaatspartijke in op (of naast) het bruggeske .
Na dit zwoegpartijke rijden we richting Haasdonk waar de juniorploeg (De Senne en de Viktor) onder leiding van Papa Raf en Nonkel Frank de oude spoorwegbedding worden opgestuurd.
Frank ‘den daver’ zal de treinbiels niet vlug vergeten!
De grotemannenploeg zet koers richting Nieuwkerken en Vrasene en ge zult het niet geloven, maar modder en plassen blijken dit jaar niet de overhand te halen. Pluim voor onze Pascal voor daar in de buurt ook weer wat nieuw terrein onder onze wielen te gooien. Het jonge geweld (Krostief – Wannes ) kunnen zich niet houden om af en toe elkaar het vuur aan de schenen te leggen. De Romain moet echter niet onderdoen voor die mannen want in een rotvaart snelt hij vanuit de laatste positie richting voorpost.
Pascal heeft een schoon plaatske (bankske) gevonden voor onze bevoorrading en na goe opgevuld te zijn met een speculaaske, een citroentje en een wafelke rijden we terug verder richting Haasdonk.
Het ‘daver’ traject blijft ons ook niet gespaard en ook wij moeten de oude spoorweg overwinnen. Een viertal heeft echter uitvluchten genoeg om even deze beproeving even links te laten liggen.
Na een telefoontje of drie van onze Pat eindelijk de juiste Romain gevonden die ons terug naar de groep loodst. Samen richting Fort waar ondergetekende door onze Luc nog eens uit de wielen wordt gefietst.’ Samen uit, samen thuis’ bljift voor mij op deze moment nog steeds de perfecte slogan van onze club. Ook onze Pascal mag dit nog eens ondervinden wanneer hij geplaagd wordt met ne leegloper.
Na een kleine tussenstopke in de Tivoli waar we ook de juniors tegen het lijf lopen snellen we toch verder richting Coq. Een lekker soepeke is een aangename binnenkomer om nadien het andere vocht rijkelijk te laten vloeien.
En wat hebben we onthouden vandaag:
Ten eerste: Dat de Krostief aan gezinsuitbreiding doet. Cadeau’s klaar tegen 2 september
Ten tweede: Dat er nog ergens gezinsuitbreiding is… maar iedereen mag zijn eigen goe nieuws brengen
Ten derde: Dat de modderrit niet echt modder was. Nen dikke duim voor onze Pascal. Schoon rit.
Mvg,
De Winterbeesten,
Kurt
ps: schoon verslagske Kurt.
Nog toevoegen dat we al vroeg in de rit een deftige gracht voor onze wielen kregen, waar ik natuurlijk met plezier door rij, niettegenstaande mijn pedalen onder water kwamen, en waar de juniors bijna bleven in steken.
Maar Wannes had een betere oplossing: een stuk verder was de gracht smaller, en kon hij met de fiets op de schouder toch met droge voeten de overkant halen, en dat voorbeeld hebben de anderen daarna met veel plezier gevolgd.
Ben toch benieuwd als ik ooit eens mooi vorstweer zal hebben met mijn rit, zodat we gevrijwaard worden van ook maar iets van modder.
Tot zaterdag of zondag
Raf
Tot de zaterdag manne