KOTK rit Burcht
Zondag 22 september 2024, velen zullen deze ochtend trillend op de benen hebben doorgebracht want de druk was hoog. Er stond namelijk een zeer mooie prijs te wachten voor de grootste ploeg aanwezig op de GP Adriaenssens / KOTK rit in Burcht. De fotofinish van een jaar geleden met een nipte nederlaag als gevolg zinderde nog steeds na bij sommige aanwezigen en maakte de druk nog wat groter. Dit is ook een plausibele verklaring voor de afwezigheid van het voltallige bestuur, voor hen zal de druk te hoog geweest zijn en zal het op de maag geslagen zijn (of was het toch eerder de Strade Crubeca die op de maag laag?).
Zoals gewoonlijk lag de officieuze start aan de HH om 9u. Gelukkig voor sommigen werd het tijdschema niet zo strak gevolgd dan dat het later die dag zal gebeuren op het WK in Zürich. Met een beetje vertraging, en hulp van verschillende gastrijders, trokken we met 41 (of 42 wie zal het zeggen) naar de officiële start in Burcht. Alles moest nog beginnen, maar we waren er toch al van overtuigd dat we dit jaar naar huis zouden gaan met de eerste prijs.
Goedgezind vertrokken we dan opnieuw richting Kruibeke, via Haasdonk en langs Vrasene en Meerdonk naar het Verdronken Land Van Saeftinghe en Hedwigepolder met op kop van het peloton Koen en ikzelf. Onderweg naar de bevoorrading kreeg Koen nog te maken van een vastzittend stuk koek in de keel wat hem waarschijnlijk ook de nodige krachten kostte om tot het einde kopwerk te kunnen doen, maar toch weer een heel knappe prestatie van onze leider in het klassement. Daarnaast kozen enkele schapen er ook nog voor om last-minute de weg over te steken om toch maar een beter zicht te hebben, gelukkig zonder accidenten.
Na ongeveer 50 km kwamen we dan eindelijk aan bij de bevoorrading in Doel. Met het risico dat we vanavond misschien licht geven van de radioactieve stoffen, vulde iedereen zijn maag en drinkbussen om er weer tegen te kunnen voor de laatste 30 km tegenwind. Net voor het oversteken van de expresweg vonden enkele renners het een leuk idee om een rondje te rijden op de rotonde, waarschijnlijk mochten zij van hun wederhelft niet op de draaimolen op de kermis dit weekend en vonden ze dit een goedkoop alternatief. Maar op de nieuwe fietsbrug enkele meters verder bekochten velen zich dit al en werd het toch een duur rondje, vooral voor de benen. En zo konden de wederhelften weer in hun vuisten lachen en daar zagen we bij het eerst volgende verkeerslicht al het bewijs van in het gezin Strybos-Vermeulen.
Nadat we groen licht kregen, trokken we verder naar Burcht om daar de brandstoftank terug aan te vullen met pannenkoeken, colaatjes, pintjes, watertjes en voor de échte Westmalle van ’t vat. Waarbij de genaamde Bert een straffe demonstratie gaf hoe die laatste moesten worden verbruikt.
Tot slot is het natuurlijk nog de vraag of we ons grote doel van de dag bereiken: de grootste ploeg. Het duurde een tijdje voor de bekendmaking, maar via interne contacten werd reeds vernomen dat we opnieuw naast de trofee grepen. Het is dus nu al duidelijk, we zijn allemaal gebrand op revanche volgend jaar en hopen dat het bestuur tegen volgend jaar wat sterker in hun schoenen staat.
Bedankt voor de fijne rit en tot volgende week!
Groetjes
Jens
PS. Zaterdag aanstaande (vanaf 16u) is er ons jaarlijks KLJ Cafe aan den Dulpop in Bazel. Iedereen welkom !