20/08/24 08:25
Dit na lange afwezigheid op u nemen,het steur van de volgwagen,de gemiste trekking van het verslag op u nemen,dat is pas terug aansluiten in de groep.
Welkom terug Pascal
Welkom terug Pascal
LDW
Portaalrit
Stillekes weer aansluiten, was het motto vandaag.
Gewoon met de volgwagen de fietsers volgen, jandade, het is toch wel meer dan dat.
Vooraleerst de dag ervoor de camionette ophalen, dan de zondag ruim op tijd aan de Saniver staan, want het bord "opgepast fietsters" moet er aan gehangen worden, het zwaailicht moet opgezet worden. Er moet minutieus opgeschreven worden wie er is, heel belangrijk, want de bijna-yellow-man heeft zich blijkbaar overslapen. Nochtans had hij met een duimpje gereageerd op het bericht dat de rit vandaag om half negen van start gaat.
Tenslotte moet er ook nog lotje getrokken worden, voor wie het verslag mag schrijven. Ik had de doos gevonden, klaar gezet, en dan toch vergeten .. nochtans stonden de dochters van Sindy met Tant-An al klaar met hun onschuldige handjes. Dan zal ik die taak maar op mij nemen. Nog een taak er bij, niet te onderschatten zo "sportdirecteur" voor 1 dag zijn.
We fietsen vandaag met 24 man/vrouw de Portaalrit, en die start, hoe-kan-het-ook-anders, aan café Het Portaal in Melsele. Maar we nemen een shortcut over Haasdonk om zo op het parcours in te pikken en niet te sukkelen in het centrum van Melsele. Kwestie van de volgwagen niet al kwijt te spelen op mijn maiden-trip.
We gaan over Vrasene, Sint-Gillis, Sint-Pauwels, en dan mag ik een eerste keer depanneren. Gianni staat aan de kant met zijn gouden ketting, die liever naast het tandwiel loopt dan er op. Hij kan het zelf oplossen, ik kan gewoon toe kijken, dat valt mee.
En verder langs Belsele naar de bergjes van Elversele waar we stoppen aan de bevoorrading van de mensen van BikeFun.
Even later staat Jay aan de kant, zijn voorwiel komt los, dat is blijkbaar al nog gebeurd. Toch precies iet ni zjust met die steekassen. Al een geluk dat hij het op tijd voelde.
Ik vraag me toch stilaan af als we wel de juiste pijltjes aan het volgen zijn, want we gaan terug naar Belsele, en helemaal door de bossen van Stekene, tot zelfs over het jaagpad van de Moervaart in Moerbeke. Mooi daar, maar als een volgwagen mag volgen is een andere vraag. Een wandelaar maakt het me duidelijk door helemaal niet opzij te gaan. Misschien heeft hij wel gelijk, ik ga ruim de graskant in, en passeer hem rustig. Gelukkig komen we geen paaltjes tegen en gaan we even verder alweer de weg op.
Zo gaan we weer naar Waasmunster en komen nu van langs de andere kant bij de BikeFun bevoorrading. Ook ik heb er honger van gekregen en neem een wafeltje. Dat concentreren vergt ook heel wat energie. Even vrees ik dat we in een eindeloze lus terecht zullen komen als we opnieuw de pijltjes volgen, maar het komt goed, nu rijden we richting Temse.
Ondertussen heeft het peloton wel al 90km in de benen, en dat is te merken aan de bergjes die we nu nog moeten bedwingen. Dat gaat bij de een al wat beter dan de ander, en bij die betere zit ditmaal Rebecca, tot haar eigen verbazing.
Met 97km op de teller passeren we ons stamcafe, niemand die het nog ziet zitten om tot Melsele te rijden. We stoppen en gaan genieten op het terras. Het is welletjes geweest. Enkel Luc heeft een probleem, zo hebben we niet kunnen inschrijven voor de rit. Dat brengt hij vanavond wel in orde.
Luc heeft trouwens nog een probleem: volgende week is het zijn rit, en als hij het geluk heeft dit jaar aanwezig te zijn, zou hij toch graag twee kopmannen voor hem zien rijden. Vandaar deze warme oproep: Het is ni moeilijk, altijd recht door op grote banen, aldus Luc.
Tot slot, nog een dikke dank-je-wel aan de volgwagen-chauffeurs van de club: misschien wel het minst gewaardeerde jobke, want ocharme, je moet enkel maar op die gas duwen, maar het vergt opperste concentratie drie uren aan een stuk, en dat is ook vermoeiend.
Pascal.