02/11/15 20:35
Amaaaaai, weeral iets leuks gemist door da werk verdoemme toch .Wintervoorzitter;; IK MAAK DA WEL GOE;;
FRANK
Marathonrit (afsnijden mogelijk)
Zondagmorgend, stralend weer, en dan mogen we natuurlijk niet ontbreken op de parking van den Handy Home. De zonnestralen konden zelfs enkele baanboys verleiden tot een tochtje plezier en vertier. Nadat ook de traditionele laatkomers zich bij het groepje hadden geschaard konden we vertrekken. De Werner zagen we nog net voorbijzoeven in het ochtendgloren.
Met een groepje van een 12-tal ging het aan een stevig tempo richting Temse, alwaar den Toon nog eens zijn opwachting maakte in het peloton. Ondertussen waren we er wel al eentje kwijtgespeeld, Marc M verdween met de noorderzon en werd niet meer terug gezien… Mario had de handen vol om Tom zijne bazooka onder controle te houden, maar zijne platte was rap gefixt. De krachten werden gespaard voor het parcourske aan de Mirabrug, maar om daar te geraken moest eerst de viaduc nog overwonnen worden. De Sven bolde vlotjes omhoog, en wist als eerste wiel op de top te zetten, maar verloor veel tijd met naar beneden rijden over het dropje (doe ik het of doe ik het niet).
Het Miratraject werd eens in de andere richting gedaan, en dit bleek zeker niet slechter te zijn. Nadat iedereen zijn cartoucheke had afgeschoten werd er een koekje gegeten op het punt van de splitsing. Door het mooie weer en de goede vorm van de dag werd er beslist om op hetzelfde elan verder te gaan met heel de groep. Zodoende trotseerden we met ze’n allen een 300-tal hoogtemeters en kruisten we ook de degens met de Waasmunsterse bossen, die voor de gelegenheid in een mooi herfstkleurtje zaten.
Den Bossie zijne autopiloot begon wat afwijkingen te krijgen en wist zodoende vakkundig de plaatselijke Paterberg te ontwijken. Sven wist ondertussen te vertellen dat pannenkoeken altijd plat zijn. Na het Tielrodense middelgebergte kwamen we zowaar een Lonely Rider tegen. De Franky keerde zijn ros snel, en gaf het de sporen om meteen ons wiel te kunnen pakken. Ondertussen had Toon ons al “wheelie-end†terug verlaten. De beentjes liepen stilaan leeg, en iedereen was blij dat de eindmeet in zicht kwam. De Pismolenstraat bleek ditmaal een maat voor niks, en samen werd dit laatste obstakel overwonnen.
In De Halve Maan was het al gezellig toeven, met Raf VH,Marc DR en de dames, die een incidentrijk parcours achter de rug hadden. Ook de baanrenners schoven bij op het terras, net zoals de geblesseerden Kurt en Biet. Feestgangers Johnny en Romain kwamen ook nog de gelederen vervoegen. Het werd bij sommigen een beetje later, want zij moesten wachten tot de Cesar fris lag.
Hopelijk kan de zon het pleit nog even winnen, zodat we ten volle kunnen blijven genieten van onze fietskes. Het vormpeil van afgelopen rit doet alvast het beste hopen, voor de afstanden op weekend.
Dikke chapeau, mijn gedacht!
02/11/15 21:06
extra vermelding voor den JP en de Gunnie die zich bij de splitsing lieten overhalen om toch voor de 60km te knokken, een appelflauwte erbij genomen waren beiden (achteraf) supercontent met die beslissing !!
en OpaFrank " IK GELOOF U !"
opat
en OpaFrank " IK GELOOF U !"
opat