Na een korte briefing van onze twee geprepareerde kopmannen Frank & Philippe trekken we ons op gang voor onze rit richting Doel / Prosperpolder.
Dat die twee nie op water en brood rijden is van in het begin duidelijk. Direct de beuk erin en vol gas richting onze eerste col (Col de Viaduc 1).
Iedereen overleefd en tegen een stevig tempo zetten we onze rit verder richting Doel. Na onze doortocht in Doel is het ook tijd, om nu we hier toch in de buurt zijn, eens te fietsen langs ons nieuw buitenverblijf ‘ DoelkernPark’ (met dank aan onze regering om ons belastinggeld zo goed te besteden). Alles is hier aanwezig om hier een leuk fietsweekend door te
brengen: groot verwarmd zwembad, polyvalente zalen, grote ligweiden met bijna zicht op zee en vooral gratis elektriciteit. Boeken kan vanaf volgend jaar bij onze conciërge Luc Blommaert.
We laten Doel achter ons en doorkruisen het mooie Prosperpolder, we pikken onze Marcel terug op, die zo hard verschiet van ons terug te zien, dat hij spontaan de andere kant oprijdt.
Een klein versnellingske van onze Herman brengt hem gelukkig terug in de juiste koers.
Met het verdronken land van Saeftinghe in zicht wordt het tempo stevig opgetrokken en de sneltreinen onder ons maken er ondanks een stevige tegenwind een spannend sprintje van.
Onze sterke Philippe komt daar als eerste over de meet.
Er wordt even een kleine bevoorrading ingelast en F & Ph zijn bereid om hun ‘zelf geprepareerde?’ (epo) Jenever met ons te delen.
Terug op de fiets lijkt dit echt wel een wondermiddel. Ondanks de ‘warme’ tegenwind vliegen we over het asfalt. Zelfs de laatste twee cols (Col de Viaduc 2 & 3) zijn niet meer als een molshoop.
Onze baankapiteins loodsen ons op een veilige manier tussen de polders terug richting Kruibeke.
Bijna aangeland terug in onze thuishaven worden we nog verplicht om nog een zelfgemaakt brouwsel (een maskeringsmiddel denk ik) te drinken. Zure oprispingen zijn ons deel, maar gelukkig kunnen we bij de Roosbar dit terug wegspoelen met een frisse pint en ook nog een stukje gesneden brood. Onze voorzitter ontpopt zich weer als meesterbier’kolom’tapper en menig pintje verdwijnt in onze droge kelen.
Bedankt aan onze twee kopmannen voor het stevig ritje, den epo, het gesneden brood en de snoepkes (wespen?)…
Een stevige BBC-groet,
Kurt
P.S. Wie heeft er nog een hele nacht wakker gelegen..