05/07/21 21:22
Wat een verslag van weeral een prachtige openingsrit!!
Dank aan allen!!!
Dank aan allen!!!
Luc Blommaert
Putberg
Een verwittigd man is er twee waard. Daarom had ik zaterdag al even de site van het KMI bezocht en dat zag er niet echt veelbelovend uit voor de Fourth of July !
“Zondagochtend is het lokaal nevelig of hangt er lage bewolking, vooral dan in de Ardennen. Later in de voormiddag wordt het wisselend tot soms zwaarbewolkt met reeds vanaf de ochtend kans op buien. De buien zijn intenser dan de vorige dag met veel neerslag op korte tijd en kans op hagel, en kunnen ook vergezeld zijn van onweer. Het wordt iets koeler met 21 of lokaal 22 graden in het centrum. De wind waait zwak tot matig uit zuidwestelijke richtingen.”
We hadden er even op moeten wachten, maar uitstel was ook deze keer geen afstel: met gepaste trots kregen we de onvolprezen openingsrit van het wielerseizoen 2021aangeboden!
Zondag ll werden we al om 07.30 verwacht in, volgens kenners, de schoonste buurt van het Westelijk halfrond, daar waar de Vossen- en Hollestraat kruisen: Café De Voermansrust.
Uiteraard betekende dit dat het feestcomité de vrienden van de fiets weer in grote getale mochten verwelkomen! De top tien van het klassement was er bijna volledig. Enkel kandidaat YM Jelle ontbrak op het appel. Hij verkoos een feestje op zaterdagavond boven de “eeuwige roem”. Zelfs Alain wou deze openingsrit niet missen. Ook Luc en Robby, die in voorbereiding van hun Bollenrit een weekje op hoogtestage trokken naar Bulgarije, waren paraat. Verder de gekende mengelmoes van een bende ouwe knarren, (jong) belegen toppers en jonge ambitieuze snaken aan de voet van een lange veelbelovende wielercarrière.
Het bestuur had hun “Madammen” opgetrommeld om ons een gevarieerd ontbijtbuffet aan te bieden. Van Bubbels tot yoghourtjes, bedankt Carla, Ilse en Miranda voor de uitstekende bediening. Als Kers op de taart was er nog voor elke aanwezige een paar BBC-sokken “special edition” voorzien. Zij die zonder kousen afzakten naar Roos Pap hadden dus toch geen kouwe voeten onderweg.
Dit alles werd gecombineerd met de rit naar de Putberg van ervaren krijger Johnny.
We kunnen ons geen rit bedenken die deze dag heroïscher kon kleuren.
“Immer wieder Sonntag” zongen Sindy & Bert Sam. Zij kwamen nog aansluiten bij de start, en Oma An kwam hen bovendien met plezier, samen met de kindjes, uitwuiven! Bij een laatste controle merkte Sportbestuurder Marcel nog een mankementje bij Raf en snel zette hij met zijn sleutelbos (hopelijk) alle losstaande vijzen bij de voorzitter weer vast.
Onder leiding van Johny en Kurt trok de karavaan zich rond 08.30 uur op gang.
Die twee “moteurs” voorin, hadden er zin in en plaatsen de ketting onmiddellijk naar rechts.
Al snel gaf Rudy aan dat het met hem niet goed kwam en hij besloot terug huiswaarts te keren. Vlotte recupe toegewenst Rudy!
De eerste 40 kilometer waren vrij vlak, tijd dus voor ne goeien babbel. Er werd aangenaam gekeuveld over de Italiaanse winst tegen onze Rode Duivels en de exploten van de peloton in den Tour, waar vandaag de 2e Alpenrit op het programma stond.
Zonder noemenswaardige problemen passeren we Branst, Sint-Amands en Opdorp, waar de Paasbloemen op den Dries dit WE vervangen zijn door talrijke Kermisattracties.
Verder rijden via Buggenhout en Opwijk richting Putberg. De Putberg vanuit Asbeek is 2,2 kilometer lang en overbrugt 53 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 2.3%. De top van de beklimming ligt op 81 meter hoogte. De naam “Putberg” verwijst naar vroegere steenontginningen. Een ophoping die je krijgt door iets uit te graven, werd vroeger een putberg genoemd. De holleweg in Asse is een schoolvoorbeeld van een oer-Vlaamse helling in oude stijl: een steile aanvang met kasseien en een uitloper in asfalt. De kasseien die deze helling sieren, komen niet uit de eigen ondergrond en zijn niet van de beste kwaliteit. De Putberg is dan ook niet door iedereen geliefd. Zo was hij in de beginjaren van de Fietsdodentocht de kwelling van vele fietsers op het 100 kilometer lange parcours door het golvende landschap van het Pajottenland. Vooral bij slecht weer maakte de gladde helling heel wat slachtoffers.
Voor de echte BBC-Flandriens, die graag kasseien opzoeken, is dit dus een echte must. De weg is breed en mooi gelegen in een bos, maar de kasseien liggen er niet erg goed. Uitwijken naar het zeer smalle betonboordje kan voor frisse en stuurvaardige pedaleurs. Maw ons BBC - peloton trok breed uitgesmeerd over deze taaie puist.
Voor routinier ’19 Andre was daar het gloriemoment aangebroken. Hij bedwong de kasseien op de grote plaat. Achteraf bleek een schakelprobleem aan de basis te liggen van al deze krachtpatserij! Aan de top had Johny een uitgebreide bevoorrading voorzien, waarvoor dank aan “ Den John! “
Ondertussen bleef het weerbeeld “zuinig” met veel dreigende wolken maar nog steeds droge wegen. Met weinig wind was het zelfs nog aangenaam koersweer voor een gevarieerde terugrit.
Oppassen was het voor de resten van enkele modderstromen, en nog meer voor de vele putten in de weg. Gelukkig kennen we ondertussen onze acrobaten op de fiets en werden de gevaarlijkste passages aan een rustig tempo genomen.
We passeerden ook de opvallende terreinen van de Stephex Group in Merchtem. Een bezoekje aan hun website leert ons dat zij wereldwijd marktleider zijn in de constructie en productie van paardenvrachtwagens. Daarnaast staan hun paarden en ruiters met regelmaat op de eerste plaats van de wereldranglijst. Die verworven status begon ooit als een droom, die ze volgens hun site nog elke dag waarmaken: “Geen hindernis is voor ons te hoog.” Dat laatste zou nog een gepaste slogan kunnen zijn voor ons Blue Boys Cycling Team!
De tocht trok, onder de deskundige begeleiding van onze baankapiteins, verder huiswaarts over Meuzegem, Londerzeel, Lipelo, Oppuurs en langs het Fort van Bornem richting rijksweg naar Temse waar “den John” nog een fijne verrassing in petto had. De rit over de brug was voor de meesten onder ons een unieke ervaring!
Marcel volgde vandaag weer een uur of vier gezwind met de Guidomobiel! Geen enkel onvoorzien oponthoud tijdens onze tocht van een dikke 100 km: gene platte, ook geen plaspauze of ander technisch mankement. Maw weeral gemakkelijk verdiend dus in deze vlekkeloze rit aan een gemiddelde van 29km/u met 280 hoogtemeters.
In het supporterslokaal van Brent Van Moer was het ondertussen al vollen bak. Gelukkig hadden de “Madammen” er onze tafels gereserveerd. Voor de posthydratatie stonden er al enkele meters drank op ons te wachten en de verloren calorieën werden gecompenseerd met spek met eieren in overvloed. Er werd een pintje extra gedronken omdat YM Werner nu alleen de koppositie heeft genomen. Zal het voor hem na al die jaren in de top van het klassement eindelijk het jaar van de waarheid worden? Dat feestje word je van harte gegund Werner! Join the club!
Helaas was het ondertussen ook wat beginnen regenen. Zoals voorspeld door Sabine was dit afkomstig uit Frankrijk. Op de live beelden van den Tour konden we merken dat de regen daar nog steeds met bakken uit de lucht viel. Voor de meesten het moment om het thuisfront te verwittigen dat het mogelijks door die vervelende weersomstandigheden iets later kon worden dan voorzien.
En hoe zit dat nu? Was dat nu de rit naar de Putberg, de Puttenrit of de enige, echte rit over de brug?