Terwijl alle dieren in het grote dierenbos nog in een diepe slaap verzonken waren, verzamelden er 7 (fris als een hoentje) kiekens (?) om 06h40 (jawel twintig voor zeven ’s morgens!) aan restaurant de Ceder om een heroïsche tocht van +/ 240 KM aan te vatten richting het dak van België … de Baraque de fraiture in Vielsalm.
Dit alles ter voorbereiding van de Shaun Kelly Classic van de dag nadien … zaterdag 01 augustus.
Sponsor en vroege vogel Erik Hageman nam nog enkele kiekjes en wuifde de dapperen uit die (in optie van de kortste en snelste route richting overzet) hun voeten vastklikten op hun trappers.
Jeroen, Tom VH, Frank, Kristof, Pascal, Wannes en ondergetekende vertrokken onder commando van Wannes, maar deze bleek al van de eerste meters de foute weg in te slaan … via het jaagpad door de polders is immers de ‘beste’ optie naar de overzet … wetende dat niemand sant in eigen land (laat staan eigen streek!) is reden we vervolgens nogmaals tweemaal bijna verkeerd … maar ho zeg!
Uiteindelijk bereikten we omstreeks 07h00 den boot waar onze Raf (nummer 8) al zat te wachten… nog even gekeuveld en daar kwam onze man Curt-Bruno aan met de volgwagen om ons nog wat extra moed in te spreken en ons gerust te stellen dat wij hier en daar op het parcours op hem zouden kunnen rekenen … hartelijk bedankt hiervoor Curt !!!
Om 07h10 den boot op waar onze Frank bijna nog een kakske ging leggen in het bureauke van de matroos van dienst … oeps van deur gemist.
Na de oversteek op de Schelde via o.a. Hoboken, Aartselaar, Kontich, Lint richting Lier waar we het Nete kanaal opzochten … hoe idyllisch en prachtig fietsen .. de mist die laag over het water hing, de zon die zijn eerste straaltjes liet zien en niemand echt niemand (buiten een paar konijnen, fazanten en andere diertjes) te zien of te horen ….. enkel het zachte zoemen van onze wielen die aan een gezapig tempo van +/- 32 KM/uur de weg verslonden ….
Later de aansluiting op het Albertkanaal en via Herentals en Hasselt ging het gestadig richting Maastricht. Curt kwam ons af en toe vergezellen en voorzag ons tijdig van spijs en drank.
Na 191 km, reeds 609 hoogtemeters te hebben overwonnen, 07:39 actief te hebben gefietst aan een gemiddelde snelheid van 25.00 en een maximum snelheid van 73.6 km/uur dacht mijne GPS er het zijne van en besloot om wat te gaan rusten…
Begrijpelijk uiteraard als we steeds zijn of haar goede raad in de wind sloegen …. !
Gelukkig bleek de Garmin van Raf het wat langer te willen uithouden, hoewel die ons steevast de autosnelwegen wilde opsturen… de laatste 50 km werden al klimmend (en af en toe nog eens dalend) afgelegd en al snel kwamen de bordjes met onze eindbestemming in zicht… een slopende tocht die het uiterste had gevergd van onze sportieve lichamen en dit uitte zich bij sommigen in een …’k heb het gat en als ik het heb gehad dan heb ik het g’had met daarop direct zwarte vlekken voor de ogen … gelukkig nog ergens diep in een zakje een koekje gevonden en de energie kwam al snel terug.
Omstreeks 18h30 kwamen we aan op onze camping alwaar onze Robby en Luc VV den BBQ-hadden al hadden aangestoken en ons met lekkere pannenkoeken met veel bruine suiker bedienden! Ook onze Rudy had zijn plaatske op de camping met zijn mobile home al ingenomen. Na een verfrissende douche en het opstellen van tentjes en dergelijke verbroederden we samen rond de tafels en onder pot en pint genoten we van een fantastische, culinaire en gezellige avond! Bedankt mannen van de catering !! Sven kwam ook nog dezelfde avond aangesnord en had nog aan een espresso machine gedacht … lekkere koffie met nog wat in en slagroom …. Man man wat kan je nog meer verwachten ???
De avond werd in alle rust (?) afgesloten en we kropen ons tentje, caravan en/of mobile home in voor een welverdiende nacht-rust(?) naast een niet al te drukke autosnelweg ….
Wat nog moest komen en ook kwam ….
Om 06h00 de eerste tekenen van leven … ritssluitingen van tentjes gingen open, caravandeurtjes sloegen open en dan toch weer dicht … de eerste zwempartij was een feit en al gauw roken we de heerlijke geur van ei met spek … gelukkig ook koffie om wakker te worden en verder een rijk gevulde tafel voorzien met choco, confituur en chocolade … we zouden het nodig hebben want de Shaun Kelly lonkte …
Na een beetje discussie over het al dan niet gaan rijden of thuis blijven en het vaststellen dat men een klein detail, nl. de fietstenue, was vergeten, werd er in groep besloten dat we de tocht met iedereen zouden aanvatten!
Na het ontbijt kregen we gezelschap van ploeg 3 … Geert R, Guido, Lub B, Herman, Ignace, Davy + vriend en Alain vervoegden onze groep.
De inschrijvingen waren de dag daarvoor al gedaan zodat we onmiddellijk op pad konden met 20 BBC’ers + 1 gastrijder om de op het nieuwe parcours-editie 30 van de Shaun Kelly te bedwingen.
Na een lange en vooral ook snelle afdaling kwamen we na twee kleinere beklimmingen al snel aan de eerste splitsing … 67, 100 of 130 km.
Herman, Ignace, Geert en Alain nemen het voortouw en beslissen al snel voor de 130 km te gaan .. zij hadden uiteraard nog de friste benen. Twijfel echter voor de anderen … 67 of 100 …. Enkele “die hards†stuurden hun wielen op het laatste moment richting pijltjes 100 KM …Lub B, Luc VV, Robby, Davy + copain, Wannes, Curt, Raf, Rudi en ondergetekende fietsen richting La Roche en Ardenne de andere goden vervolgen hun weg richting Sterpigny.
De nodige info en feedback krijgen we ongetwijfeld van de rijders van zowel de 67 als de 130 km in de commentaren van dit verslagje ….
Vanaf dan lijken alle beklimmingen peanuts (??) te zijn en we rijden (steeds boven op elke helling wachtende op elkaar) samen verder onder een stralende zon. Op de eerste bevoorrading, na 8 beklimmingen, kiezen Robby en Luc VV ervoor hun GPS in te stellen op “thuis†en fietsen richting camping. De rest (we zijn nog met 8) slaat in een overvolle en niet zo goed georganiseerde bevoorrading de nodige calorieën in en zetten hun tocht verder in het mooie Waalse landschap richting Sterpigny.
Na de tweede bevoorrading in Sterpigny wachten er ons nog 5 beklimmingen (de mannen van de 130 km maken hier nog een lusje met twee extra beklimmingen en een bevoorrading) vooraleer we aan ons eindpunt terugkomen. Met een gemiddelde snelheid van 23 km/u, 1523 m totale stijging (toch gemakkelijk he zo ne Mio !?) en na 04:17 fietsen bereiken we de aankomst.
Met een gevoel van voldoening en tevredenheid nemen we een welverdiende douche in een min of meer propere sanitaire blok, breken de tenten op, koppelen de caravan aan en zetten fietsen op de rekken…. De terugtocht kan beginnen!
In ons clublokaal aangekomen worden we nog vergast door Deborah en Rudi of een lekkere boterham met kaas en ham en het nodige garnituur, BEDANKT !!!
Het werd nog een heel gezellige avond (hoewel sommige-n- ons wat vroeger verlieten om hun gras nog te gaan afrijden) en we sloten af met een vol buikje en weerom mooie en sportieve herinneringen! Morgen is er de rit van Wim … 80 km spieren losgooien.
Groeten & tot spoedig,
Gunther VM.
05/08/15 11:32
Knap verslag van een leuk weekend.
Nog even aan toevoegen dat de rit er naar toe echt wel de moeite waard is, een mooie tocht langs kanalen, door steden, langs Ardeense dorpjes, enkel het einde is toch echt wel zwaar, maar dat is natuurlijk de kers op de taart.
Verder waren er die vrijdagavond toch 8 man die opmerkelijk veel overdruk in hun darmen hadden, dat zal wel van al het krachtvoer geweest zijn. En 1 man die volgend jaar zijn muts en handschoenen zal meebrengen ;-)
