Patrick mag best trots zijn op zijn nieuwe petere...
Rit naar de Polders
Verslag Polderrit 31.3
Na alweer een deugddoende nachtrust van een uur of drie was het eindelijk zover: de dag des Heren. Gelukkig werd het uur verzet, zo kon ik een uur vroeger dan anders vaststellen dat ik te laat was opgestaan.
De eerste inspanning van de dag is altijd de zwaarste. Duwen, trekken, blazen en puffen. Uiteindelijk moet je het toch alleen doen.
Getik op het vensterraam
Miljaar nonkel Kris staat er al. Dichtknijpen en afvegen. Ontbijt is zo goed als dat ik het gehad heb. GPS vergeten? Handschoenen terug in schuif gelegd? 8.59 u we zijn ermee weg.
Dag buurman!
De kilte van de ochtend was voor het einde van de straat al weg met mijn eerste adem. Eens aangekomen aan Sandy Home werd het me duidelijk dat het verlangen naar Sonja erg intens kan zijn. Een gevoel dat me, toegegeven, enkel zondagochtend besluipt.
Briefing voozitter
Vandaag zelfs met uitgebreide beschrijving op kaart. Hij maakt er zijn werk van, dat is duidelijk. Week na week valt het op dat de verantwoordelijke voor de rit de voorgaande rit wil overtreffen. De ene week met streekbier, de andere met koffiekoeken. Het gaat de goede kant op. Ik voorspel dat we tegen eind juni onze fiets thuis kunnen laten en gewapend met vork en mes gaan tafelen. Inshallah.
Polderrit op de planning. 80-tal kilometer stampen tussen de Vlaamsche velden. Ideale omstandigheden, geen zuchtje wind te bespeuren. Pittig vrij stuk van 7 km ergens halverwege. Felle discussies over wie er uiteindelijk als eerste over de meet kwam, uw dienaar heeft het wegens zwarte plekken en acute braakneigingen zelf niet kunnen vaststellen. Maar één ding is zeker: de prijzen worden gedeeld aan de meet, bij Sonja dus.
Tweede helft
Na een wazige tocht parkeerde ik mijn ros maar wat graag tegen het kot achter het terras waar ik vroeger mijn kraan al eens te water legde om me neer te ploffen op het zonovergoten terras bij Cock. Vraag me niet naar gemiddelde snelheid of exacte afstand, GPS vergeten, weet u nog. Enkele pinten en zeer welgekomen hotdogs later waren we in staat om onze mannelijkheid aan de kant te schuiven en toe te geven dat het koud was. Allemaal naar binnen dus.
Meer pinten en hotdogs
We zingen voor onze voorzitter, morgen maandag alweer een jaartje wijzer. Dikke proficiat van ons allemaal. Mochten we ooit een gelegenheid vinden, drinken we er eentje op. Sfeer wordt losser, net als de tongen. Zo merk ik het tenminste op. Als neofiet kijk ik de kat nog even uit de boom. Een nieuwe groep is toch altijd even wennen. Opmerkzaam als hij is, stelde Frank me Patrick voor als peter bij BBC. Kan ik best gebruiken.
Nieuwe groep, nieuwe tenue, nieuwe passie. Maar bovenal: nieuwe maten. Ik kijk er enorm naar uit om de komende weken te sterven jullie wiel.
De eer is volledig aan mij, tot volgende week.
Sander
Patrick mag best trots zijn op zijn nieuwe petere...
En zo leven voor zijn sport.
Fier op mijn buurman;-)
Weeral leuke rit met grote opkomst der Blauen Jungens. En wegens weinig wind op onzen toep en gemiddelde van 29.1 km/uur … ter info !
Gelukkig waren er maxi hotdogs om de verloren energie terug op peil te brengen.
Merci aan de Raf , medekopman Gunther en zeker onze verslaggever Sander... allemaal top!!