Saeftinghe Classic
de 'Saeftinghe Classic; - 102 Km...
De Saeftinghe Classic is een voorjaarsklassieker die dwars doorheen Het Verdronken Land van
Saeftinghe loopt. Voor hen die het nog niet wisten: dit is een uitgestrekt schorgebied in de Westerschelde. De route zelf gaat er meestal over rustige polderwegen en afgelegen (polder)dorpjes...
Af en toe kan de wind er lelijk huishouden!
Verzamelen doen we naar jaarlijkse traditie aan de sporthal de Dulpop; rond de klok van acht. Er komen nog enkele laatkomers bij en weg zijn we.. Na het verlaten van Bazel, fietsen we met een twintigtal dapperen over rustige polderwegen richting Nederland. Het gaat o.a. langsheen Haasdonk, Beveren,Verrebroek en Kieldrecht.
De RvV rijders Sam & Bossie zetten zich op kop om er niet meer weg te gaan tot de eerste bevoorrading!
Voor die mannen is dit peanuts en meewind gaat den teller al snel tussen de 33-38 per uur, met in ons spoor een hele horde gastrijders. Op deze manier is fietsen op dijken en landwegen comfortabel en boeiend. Aan de Muggenhoek trekken we, nog steeds met de vingers in de neus, over de landsgrens en fietsen we een groot gedeelte doorheen Nederland,... via Paal, Lamswaarde, Kuitaart, Hengstdijk, Vogelwaarde, Hulst, Absdale en Heikant. De baankapiteins Johnny, Luc en Gunther loodsen ons op een
veilige manier tot aan de eerste bevoorrading.
Daar splitsten we in 2 groepen.
De hardrijders zitten als het ware in hun speeltuin en we gunnen hen van harte nog 80km VLAMMEN !
De meesten kiezen echter voor de 102km..
Van bij het keerpunt weten we het al ...dit wordt een helse terugrit tegen een stevige 4 Bf-wind.
Puffen en blazen bij de meesten. Gelukkig zijn er de baankapiteins die er nu nog een dubbele opdracht bij krijgen: koptrekken en de baan afzetten. Knap werk hoor!! Om energie te sparen kruipen we met de rest bijna letterlijk in die mannen hunnen achterzak....
De man met den hamer staat ons nu achter alle hoeken op te wachten en der komen scheuren in onze hechte groep. Werner en Thomas vinden steun bij elkaar. Zo hoort het in moeilijke momenten als Vader en zoon. Nabij Stekene fietsen we terug Belgie binnen en gaat het via het Kalf, Meerdonk, Nieuwkerken
en Temse terug richting Bazel.
Kort na de 2 e bevoorrading in Meerdonk, bij het passeren van een jonge deerne in Lotto-outfit acht onze meest ervaren coureur, Andre, zijn moment gekomen om het wat rustiger aan te doen. Met enige vertraging arriveert hij later volledig gerecupereerd van zijn geleverde inspanningen op den terras van den Dulpop. Vermoedelijk heeft hij, in een schoon wiel, nog het meest van al genoten van de terugrit…
Met een gemiddelde van 29km/uur en 102 km op den teller bereiken we uiteindelijk den Dulpop, waar het
bij zonnig weer zalig vertoeven is op den terras….
Een half uur later verschijnen daar ook al de hardrijders van de 130km. Daar starten de meesten met een
chocomelkske. Of ze ook echt “choko” zijn betwijfel ik!
Herman
Grtzze