03/08/17 12:49
Petje af voor Tom en Wim voor de ganse voormiddag te beuken. Mooi tochtje in het groene gedeelte van het Waasland en Hulst. Ondanks de regen, was dit weer een leuke ZON-dag.
Raf DC
De Klinge
Met een beetje vertraging, bij deze het verslag voor onze rit naar De Klinge!
Onder een ons, voorlopig gunstig gestemd, open hemeldek verzamelen de Blue Boyers zich rond 09:00 voor de briefing van onze Tom M zijn rit …. Zoals steeds een jaarlijkse voltreffer, maar als Tom melding maakt dat het een “kleine” 85 km fietsen zal worden horen we meteen al wat gemor in de meute … er stond toch maar 75 km op de kalender ??.
Tom vervolgd onverstoorbaar met zijne résumé en maakt melding dat er hier een daar steen-groeven moeten overwonnen en getrotseerd. Als toemaatje heeft hij voor het vrije stuk afgesproken dat onze Luc VV (aka The Gorilla-godzilla) ons eindelijk in praktijk zal inweiden/uitleggen hoe we in waaiervorming moeten fietsen … 10 tellen voorop en dan (in functie van de windrichting) ofwel links ofwel rechts laten uitzakken en dit rond een gemiddelde snelheid van 40 (u leest het goed VEERTIG) km/uur!!!
Iedereen op de hoogte zijnde, of toch niet want onze voorzitter komt -na tijd- nog aangespurt en kan meteen na het dichtknijpen zijner remmen, met het peloton vertrekken richting Melsele ….
Het wordt een rit der titanen … met gekromde en “afgetrainde” sport-lichamen boksen Tom en zijnen broereman Wim tegen de wind op …. Soms lijkt het een beetje de weg op te gaan van Kaïn & Abel … de ene rijdt een halve wiellengte voor en de andere wil niet zwichten en moet alles uit zijn kas halen om bij te benen …een echte uitputtingsslag en nog mooi om te zien!
Niettegenstaande de wind op den toep histoire halen we toch een mooie en leuke gemiddelde snelheid … onderweg bekent Raf DC eindelijk dat hij wespen gebruikt en wrijft druk gesticulerend en hard over zijn been alsof een weps/heps hem zou gestoken hebben … en met de gedachte “big boys don’t cry” neemt hij nog snel wat gesneden brood …. Een paar kilometerkes verder blijkt er zich echter een grote ronde en piekende schijf op zijn been te hebben gevormd …. Het voorteken van een aanvalsplan !
Ondertussen, en met het hoofd nog steeds op 3 cm van het stuur verwijderd, nemen de Maesekes ons op sleeptouw richting le moment suprême… het vrije stuk!
Een onvervalste Belgischen en hevigen drasj strooit roet (of wat het gewoon perfecte parcours- en buienradar-kennis) in onze wielen …iedereen schuilen onder de brug en vlug een plasje maken, regenvestje aandoen en wat eten + drinken …pas na een 20-tal minuutjes kunnen we verder rijden …. het vrije stuk komt eraan …. De spanning stijgt en de, voor de gelegenheid in het rood vermomde gorilla, neemt zijn stelling in …..
We zijn nog niet goed de rotonde voorbij of onze Raf geeft daar al een petat van 50 (en meer !!) km/uur op …. Ofwel heeft hij de briefing van onze Tom gemist (te-laat komers weet je wel!) ofwel is het die wesp die kriebelt, maar aan hem zal de vakkundige uitleg en (bege)leiding van het jargon “ronddraaien”, gegeven door onze prof Luc, voorbij gaan … enfin het begint allemaal heel goed en Luc duid tijdens het eerste rondje perfect onze posities aan en telt luidop mee 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10 .. ja makker van de kop en de volgende ….. zogezegd zo gedaan. Den tweeden toer duurt het echter al wat langer vooraleer we onze leermeester terug op de kop zien verschijnen en een flauwe 1,2,10 laat ons vermoeden werkelijkheid worden, de les wordt abrupt afgebroken want onze meester zit zonder asem ????????.
Vanaf dat moment is het een geharrewar aan mensen die al dan niet overnemen en de snelheid gaat als een jojo heen en weer…. Genoeg gespeeld tijd voor actie moeten sommigen gedacht hebben want met 4 springen ze vooraan weg… een gat en nog een gat en vooraleer het goed wordt beseft …. 100 meter voorsprong!
Degenen die nog kunnen zwoegen zich door het opspattende nat richting koplopers …. Na een meer dan huzarenstukje van onze voorzitter wordt die, enkele honderden meters, voor de aankomst ingerekend… de buit wordt verdeeld onder de spurters.
Na iedereen aan de brug van Vrasene te hebben verzameld, fietsen we richting onze thuishaven Le Cocq. Maar vooraleer we daar geraken moeten T&W nog wel wat wind trotseren richting Haasdonk centrum …. Uitgewaaid en nog wat nat bereiken we het terras van ons (stam)café alwaar de verhalen zich rond het falen van onze “ronddraai/aflossingstechniek” weerom uitvoering besproken en gecommentarieerd wordt …. Wat is het leven van een BBC’er toch zalig hé!!!
Weerom een prachtige rit waarvoor dank aan de tenoren Tom & Wim!
Tot op de fiets of in den draai ….. groeten !
03/08/17 13:32
Doet me deugd dat er toch nog maesekes zijn die willen afzien op de fiets,knap gewerkt prachtige rit tot de volgende
Ldw