14/04/17 12:11
Twee getrainde winterbeesten op kop da kon nie anders als goe aflopen,merci mannen
Ldw
Zondagsrit
Onder een stralende zomerzon, verzamelden bijna 30 renners op het appel. Opvallend waren de afwezigheid van enkele habitués, die met de zuiderzon vertrokken waren naar de Spaanse zon of anderen (Marcel en schoonzoon lief) die met de neus in de wolken blijven hangen waren… De ronde van Vlaanderen had zelfs nog een enkeling wakker geschud om fiets van stal te halen en Tom graaide zo zijn 1e 10 punten mee …
Kurt en Pat hadden een rit uitgestippeld over de brug. In tegenstelling van wat er meestal wordt gezegd over de inwoners van “den andere kant van t water”, is het daar wel een mooi landschap om in te fietsen … De briefing maakte al snel duidelijk dat de prioriteit van de dag genieten was en dat hebben we met volle teugen gedaan. Ook de intendant volgwagen bestuurder Gunnie gaf nog wat bijsturingen aan de baankapiteins die voor de gelegenheid van deze rit met 8 man aanwezig waren (wat een luxe in vergelijking met vorige weken !). Toch hopen we dat onze trouwe luitenants Romain en Mario spoedig hersteld zijn van de rugblessure en snel weer de voorpost kunnen nemen van ons peloton. Heugelijk nieuws was er wel van de 3e luitenenant uit de ziekenboeg (Frank), die voor deze rit zijn MoToBecane uit de schuur had gehaald om zo wat meer comfort te geven aan de herstellende schouder en tegelijkertijd zijn batterij had opgeladen zodat hij, indien nodig, wat kon chipoteren …
START dus – via Rupelmonde de eerste kasseistrook ter ere van Tommeke Monsieur Roubaix onder de wielen – van sommigen want vele (mietjes) verkozen om het betonpaadje te berijden. Over de brug slalomden we naar Bornem en Klein Brabant. Na 30km werd het peloton tot stilstand gebracht : verplichte plaspauze. Bij de meesten was het van nog niet kunnen, maar links en rechts werd er al een druppeltje uitgewrongen en ondertussen had onze lead-out Kurt tijd om zijn GPS om te draaien voor deel 2. In Steenhuffel passeerden we het Kasteel Diepenstein van brouwerij de Palm met een mooie meute trekpaarden. Tegelijkertijd ook een nieuwe kasseistrook waar – als echte trekpaarden – eens goed kon doorgetrokken worden. Vandaar keuvelden we verder richting Kasteel van Lippelo, maar opnieuw werd het peloton gestopt : Mr Wim had een technische interventie aan zijn broek..- een klein kwartierke werk, maar wel een gepeperde rekening : 27 Man x 15 min x zondagtarrief => zeg maar tegen SDP dat factuurke van BBC op komst is :)..
En zo bereikten we probleemloos Temsebrug en daar muisde de volgwagen er vandoor. Het moment om plat te rijden had Frankie gedacht en zodoende stonden we daar te gapen zonder reserve materiaal. Maar Frankie is niet van gisteren, porde zijn fiets in de handen van een baankapitein en liep als een jong ruiterveulen over het water van Bornem naar Temse. Wanneer onze triatleet aankwam bij het zwembad, was zijn fiets gemaakt en werd er geopteerd voor verder te fietsen ipv een frisse duik te nemen.. Vanuit Temse, nog enkel de Pismolenstraat en we waren “thuis”. Arne toonde zijn krachtpatserij – hij was goe, maar net niet … Frank had wat laat op het knoppeke geduwd om uit de startblokken te schieten, maar het voornaamste was dat we weer heelhuids (incl JP) zijn boven geraakt…
Ondertussen lag de verfrissing te wachten bij onze 2 meiden in het Sfeercafe met nog een dito tractatie van ovenversie koekjes. Voor de gelegenheid was het terras keurig opgefrist en konden we zodoende- met VOLLE TEUGEN - genieten van de zomerzon. En Tom Boonen – die ploegde voort.. Rond 12.30u kwam ook de Raf VH en Sindy ons nog vergezellen na hun uitje met de fiets.
Het was een geslaagde rit, waarvoor dank aan Kurt en Pat. En tegelijkertijd een dikke pluim ook voor hun kopwerk van A to Z...
Tot volgende week – voor de GWF rit, maar deze keer “sans F”….
Groeten
Raf