De come-back van Arne in the battle of the Blommies...
Zondagochtend 8.00u hadden 5 van onze 6 RVV disciplen reeds afgesproken voor een extra lus. Dat had hen duidelijk goed gerodeerd, want na de uitgebreide briefing van de Sam (een ritje van een goei 70 km tegen een matig tempo... over de brug) vertrokken we als een pijl richting Bazel. Het tempo was misschien niet te hard, maar de wind van voor des te meer en dat was voor sommigen toch een vette kluif : Bossie gaf er na 5km kopwerk naast Sam reeds de brui aan. Gastrijder Emiel werd dan maar als reserve opgetrommeld, maar ook deze bolde het in Temse af (omdat het te traag ging ?? :)). Dus moesten we, na 20km, opzoek naar ne nieuwe knecht. Veel gegadigden waren er niet om het schamel legertje van 4 baankapiteins uit de wind te zetten ... Onder onweerstaanbare druk vanuit de hiërarchie werd nieuwkomer Arne aangespoord om zijn nieuwe fiets eens te komen testen ... Hij bracht zijn rol met grote onderscheiding tot vervulling ! Ondertussen bleef het maar kraken (en soms vloeken) in het peloton, want in het land van Asse was het draaien & keren en omhoog & omlaag en dus moeilijk verstopperke spelen voor de tegen en zij-wind. Ook bij de baankapiteins was er nood aan vervanging, met dank aan Ignace voor het goede werk !
De Ziko overwoog zelfs om de handdoek te gooien, maar met wat moreel oplapwerk, kromde hij de rug en zette zich opnieuw vooraan in de groep. Uiteindelijk bereikten we met 27 + 2 de voet van de Pismolenberg na 82km. Sommigen waagden het hier nog op een sprint, maar voor velen was het zachtjes omhoog en voor anderen net niet achteruit ... Het duurde dus efkens voor iedereen boven was, maar uiteindelijk bereikt iedereen heelhuids de finish aan Le Coq, ook Steven, Rudy, Wim en nonkel Luc, die omwille van uitdroging volledig verkrampte in de benen.
Blijkt dan toch dat het aan weinigen gegeven is om na "winterslaap" direct in de aanval mee te gaan, maar de weersomstandigheden waren natuurlijk niet van de poes ... Het kan (en ZAL) de komende weken alleen maar beter worden ! Uiteindelijk waren we meer nat van 't zweet dan van de regen, en dat is toch waarvoor we sporten ... Een mooi ritje van Sam !!
Na de rit was het dus natuurlijk iets rustiger dan vorige week .... begrafenisstemming (er waren zelfs koffiekoeken - waarvoor dank aan de uitbaatsters !), maar na 15min op adem komen kon de pret niet meer op en zongen we uit luide borst voor Herman en Bossie die ons daarvoor bedankten met een dito traktatie ! Dank u wel mannen ! Ook Arne had nog wat goed te maken bij zijn familie, maar tussen pot en pint werd dit allemaal beklonken... Eind goed - al goed !
Tot volgende week !
Raf