Foto's zijn HIER terug te vinden!!!
Vrijdagmorgend omstreeks 08.30u staat Team Terril vertrekkensklaar aan de parking van den Handy, om naar het letterlijke hoogtepunt van het weekend af te zakken (+-100m). Met een duwtje in de rug van de Kurt, en de versterking van familie De Cock kwam na een voorspoedige reis onze privé VIP parkings in zicht.
De enthousiaste jonge garde mocht als eerste de Beringse mijnterril bedwingen onder deskundige technische begeleiding van Raf en Pascal. De rest werd eerst over 60km slingerende singeltracks gestuurd, met weinig modder en veel wortels. Voor het leger was het overigens duidelijk geen wapenstilstand en met een zucht van opluchting kwamen we in anti-tank gebied, alwaar we de uitgestrekte heide doorkruisten.
Zowel de fysiek als de techniek werden daarna flink op de proef gesteld op de afvalberg, met een adembenemend panorama als beloning op de top. De Xtiff en de Mario vonden het wel welletjes geweest en pasten voor de extra technisch moeilijke kilometers, zodat Sam en Nico er alleen voor stonden.
Na enkele adrenalinemomentjes druppelden we allemaal binnen in de plaatselijke voetbalkantine, alwaar we uitstekend verzorgd werden. Na de kantine daar te hebben afgesloten keerden we terug naar onze privé-Vip-parking-straat, om koers te zetten van het vriendelijke Limburg naar de Kempen.
Nadat iedereen geinstalleerd was in de bungalow, was het eerste gezellige samenzijn in de Vuurhut weer een voltreffer, met dank aan de Mario en de Romain die trakteerden voor hun verjaardag. Wie dacht dat het Zilvermeer na 4 openeenvolgende jaren geen geheimen meer heeft is mis, want het was al even voorbije middernacht alvorens iedereen zijne bungalow teruggevonden had.
De nachtelijke uitspattingen eisten natuurlijk hun tol, en met enige vertraging werd de zaterdagrit aangevat. De grote afstanden werden dankzij ons Limburgs fietsavontuur van daags voordien eens overgeslagen, en zodoende haspelden we een 50-tal km af op een quasi droge ondergrond. Bij thuiskomst werden we verggast met een tas soep en nen boterham, gevolgd door een frisse pint.
Na de middag werd er gewandeld, gerust, gezwommen, gespeeld, geschuif-aft, ge…… Om met een frisse kop aan te schuiven voor het warme buffet in het Zilverbos. De kroketten, ribbekes, scampi’s en ander lekkers gingen vlot binnen, en er werd nog tot in de late/vroege uurtjes nagekaart over de dingen des levens, met op de achtergrond een turngala.
Met het vallen van de nacht kwam ook het vallen van de regen, en nadat we onze zondagse pistolets en koffiekoeken hadden verorberd, startten we aan het iets modderigere parcours van de dag. In tegenstelling tot de dag voordien bleken enkele anciens hun goede benen teruggevonden te hebben, en er werd tegen een strak tempo doorheen de Molse bossen en dreven gereden.
Tijd voor een stevige wasbeurt voor onze fietsen en onszelf, en om stilaan de valiezen terug te beginnen pakken. Het veldrijden zorgde nog voor een laatste moment van ontspanning en met het gezelschap van opnieuw enkele regendruppels trokken de meesten terug huiswaarts…
Iedereen bedankt voor het fijne weekend, U was weer geweldig!