Zondagmorgend 6u stipt bollen de 7 dapperen richting Oudenaarde, op dat moment nog met de wagen maar met de fietsen achterop. Er wordt melding gemaakt dat er nog geen enkele bakker in Groot-Kruibeke open was, hetgeen logisch is, want om 6u ’s zondags slaap iedereen nog.
Dat mochten we in Oudenaarde ook ondervinden, want het deelnemersblad was, een enkeling buiten beschouwing gelaten, nog maagdelijk wit. De uitslapers bleken de eerste kilometers gelijk te hebben, want een ijzig koud windje zorgde voor ferm verkleumde vingers. Nog nooit zo blij geweest om de Koppenberg omhoog te mogen rijden, om ons te verwarmen. De mythische helling lag er goed bij, en in tegenstelling tot een maand geleden wist iedereen al rijdend de top te bereiken.
Het startschot was gegeven, en de Hellingen Van de Ronde volgden elkaar daarna redelijk snel op. Op den Hotond werd er al eens een eerste keer serieus aan den boom geschud en hadden sommigen ne verrekijker nodig... Desondanks vlogen we toch samen de afdaling richting Paterberg naar beneden, en werden we opgeschrikt door een verraderlijke bocht, die voor een platte band zorgde bij Bossie. Die bewees hoe handig hij wel was en wist op recordtijd de averij te herstellen.
Zonder verder dralen reden we verder naar de voet van de Paterberg. De Xtiff moet nog wat werken aan zijn parcourskennis en moest een extra lus doen om de vitessen goed te krijgen alvorens aan de zware klim te beginnen. De Wannes bewees zijn status als flandrien, maar de voorzitter liet niet zomaar begaan uiteraard.
Stilaan reden we verder richting Frankrijk en ons groepke hield de schwung er goed in. Recuperatie was er niet echt bij… De bevoorrading kwam in zicht na nog een pittig klimmeke alvorens het feestmaal te kunnen starten.
Van daaruit zou het meewind zijn langs het water volgens de Raf, maar die dacht dat Oudenaarde naast Parijs lag. Tegenwind dus, en hier en daar begonnen de eerste barstjes in ons groepke te komen. Er werd goed doorgeduwd door zij die nog konden en stilaan rondden we de kaap van de 100km, en moesten er nog enkele klimmetjes en 1 kasseistrook overwonnen worden. Hetgeen uiteraard geen probleem bleek voor onze getrainde sportbenen, zolang ze gevrijwaard bleven van de krampen…
Met een meer dan voldaan gevoel en een stralende zon, reden we Oudenaarde binnen en ging de Kwaremont van hand tot hand. Na een tijdje kwam ook de 2e ploeg binnenvallen, en zij wisten te vertellen dat de kleine toer toch nog redelijk groot was uitgevallen. Nen dikke chapeau voor iedereen die erbij was! Zij kunnen alvast met zelfvertrouwen het weekend tegemoet zien…
Hopelijk volgen er nog veel van deze prachtige lentedagen! Tot de volgende!!!
02/05/16 20:22
Hoi
Sterk werk van de zeven vroege vogels maar een even sterk nummer van de late ploeg,inderdaad een frisse start maar bergop en op de kassei gingen de ritsen toch al open!met wat krampen en tegenpruttelende onderrug was ik toch blij terug in oudenaarde te arriveren en te kunnen genieten van nen kwaremont!bedankt aan de late ploeg voor de goede sfeer en verstandhouding onderweg!!
gr
Luc
Luc Bl
02/05/16 20:35
Een bijzonder mooie en pittige rit! Ben blij dat ik voor de verandering eens op den Koppenberg geraakt ben! Nu de putberg nog... ;)
Sterk werk van iedereen!
Grtz
sam s
02/05/16 23:12
Leuk om eens over de kasseien te dokkeren en efkens het 'Boonen' gevoel te ervaren. Pittig ritjes.
Nen dikke merci aan de 'ploegmaats'.
grtz
Kurt
03/05/16 06:47
Het was weer een dag om in te kaderen. Dag was fris begonnen maar met een leuk zonnetje geëindigd. Sterk gereden makkers.
Tot woensdag op de 1ste officiële woensdag rit
